Als sluiers vallen

Als sluiers vallen, een boek van Nadia dala 

Voor een tweede keer heb ik een boek gelezen. Een zeer interessant boek dat geschreven is door Nadia Dala. In het boek komen tien vrouwen aan het woord die praten over hun leven en of ze al dan niet een hoofddoek dragen. Ik ben er zeker van dat iedereen die dit leest iemand kent die islamitisch is met een hoofddoek en ook iemand zonder hoofddoek. Het boek is opgedeeld in toen hoofdstukken waarin elke vrouw haar verhaal doet. Het is een heel mooi boek en ik heb het met veel bewondering en aandacht gelezen. Veel lees- en leerplezier!

Het boek
Ik had het al aangehaald, dit boek bestaat uit tien verschillende hoofdstukken. In elk hoofdstuk komt er een vrouw aan het woord die haar hoofddoek draagt of net niet draagt. Het zijn uitsluitend moslima’s die vertellen. Elk verhaal is anders, elke vrouw heeft een ander leven gehad, elke vrouw heeft een andere mening over de hoofddoek. Wat zo mooi is aan dit boek is dat deze vrouwen elkaar tegenspreken. De ene vindt dat een hoofddoek moet van hun geloof, terwijl de andere zegt dat dit helemaal niet het geval is.

Wat mij opviel toen ik het boek helemaal had gelezen, is dat het dragen van een hoofddoek een persoonlijke kwestie is en dat iedereen dit voor haar eigen moet uitmaken. Ik ben zelf helemaal niet tegen het dragen van een hoofddoek. Een boerka vind ik niet kunnen, omdat je dan totaal niet ziet wie er achter de hoofddoek zit. In mijn gemeente (Maaseik) is de boerka verboden om te dragen.

Hier onder ga ik enkele getuigenissen omschrijven die mij het meest hebben aangesproken. Als je alle getuigenissen wilt lezen, haast je dan naar de bibliotheek, want het is echt een heel mooi en leerrijk boek!

Getuigenissen
Khadija, anonieme moslima toont enkel de ogen
Khadija is een schuilnaam, omdat ze haar echte naam niet wilt geven. Ze is een vrouw die in Nederland woont en een ‘niqaab’ draagt. Dat is een soort boerka, maar dan zonder gaasje voor de ogen. Ze toont dus enkel haar ogen, de rest van haar lichaam is volledig gesluierd. Onherkenbaar! Ze doet dit omdat ze dit zelf wilt. Haar man wilt dit liever niet, maar zij kiest ervoor. Als ze op stap gaat met haar man draagt ze enkel een hoofddoek, om hem te plezieren. Als ze alleen op pad is, is zo altijd gesluierd van kop tot teen. Zij vindt, net zoals het in de koran staat, dat vrouwen en mannen elkaar niet in de ogen mogen kijken. Dit is voor haar een moeilijke klus, maar ze probeert er zich toch aan te houden. Ze is haar hoofddoek pas beginnen dragen vanaf ze 26 jaar was. Sindsdien is het ‘erger en erger’ geworden en is ze zich steeds feller gaan verdiepen in de islam.

“Eigenlijk is de niqaab een vorm van aanbidding. Snap je? Ik beschouw de gezichtssluier als het hoogste trapje in mijn imam of innerlijk geloof. Ik voel me er zowel vabinnen als vanbuiten ontzettend prettig bij.”

Khadija heeft twee kinderen, die naar een specifieke school voor islamieten gaan. Ze dwingt haar kinderen niet om een hoofddoek te dragen. Als hun kinderen dit doen steunt ze hen hier wel in en zegt ze hoe mooi het is als ze het om hebben.

Miriam, de survivor
Miriam wilde geen hoofddoek dragen verteld ze in het boek, maar dat was dik tegen de zin van haar ouders. Ze kreeg heel vaak slaag van hen om het minste beetje dat ze fout deed. Heel haar leven kreeg ze slaag. Op haar 16de werd ze voor een eerste keer uitgehuwelijkt, maar ze weigerde met hem te trouwen. Ook bij de tweede uithuwelijking liep het mis. Ze trouwde met een man die ze niet kende, die aan de drugs zat en die eigenlijk alleen maar trouwde voor zijn papieren. Uiteindelijk, toen Miriam alleen thuis was, kwam haar ex bij haar op bezoek om met haar te praten. Hij was strontzat, van praten kwam dus niets in huis. Miriam had haar ex in haar bed gelegd en zij ging slapen in een andere kamer. Toen ze wakker werd, kreeg ze te horen dat haar ouders bijna thuis waren. Haar ex wakker maken was onbegonnen werk dus vertrok ze maar naar haar werk.

“Het respect moet langs twee kanten komen.”

Ondertussen kwamen haar ouders thuis en vonden de man in haar bed. Ze dachten dat ze seks hadden gehad, maar dat was absoluut niet zo. toen Miriam thuis kwam heeft ze ontzettend veel slaag gehad. Zoveel dat ze in het ziekenhuis belandde.

“Familiale druk, het is een serieus probleem in de Marokkaanse gemeenschap.”

Toen ze uit het ziekenhuis mocht en niet meer welkom was bij haar ouders, is ze gevlucht. Ze leerde een Belgische man kennen waar ze nu nog altijd mee samen is. Ze heeft weinig of geen contact meer met haar ouders. Miriam heeft haar middelbare school afgemaakt en is nu een opleiding voor pilote aan het volgen. Ze is (was) de eerste moslima die piloot wordt (ging worden).

Fatima, Amsterdamse politica-met-hijab
Fatima is bekend in Amsterdam. Ze is een politica. Ze werkt als schepen/wethouder in Zeeburg, een deel van Amsterdam. Ze is lid van de partij PvdA en heeft ruw gezegd een grote mond, zo komt ze toch over wanneer ik haar verhaal lees. Zij is geen standaard moslima die rustig thuis zit en voor het gezin zorgt. Ze is een vrouw van dertig jaar die alleen woont en graag uit haar dak gaat op café en alledaagse liedjes meezingt. Ze heeft een tijdje binnen gezeten zegt ze en bescherming van de politie gehad. Dat was omdat ze bedreigd werd rond de zaak ‘Van Gogh’. Dat is ondertussen allemaal vergeten en ze komt op voor wie ze is!

“Een gelovige die de hijab draagt, is zo blij met haar religie dat ze het aan de buitenwereld wil tonen. Ze is in vrede met zichzelf en met de wereld. Dat betekent de hoofddoek.”

Natuurlijk draagt Fatima een hoofddoek en ze is daar ook heel fier op. Op haar werk hebben ze er totaal geen probleem mee en dat vindt ze ook heel fijn!

Zaynab, de bekeerde halfwees (vroeger Katalin)
Zaynab is niet haar echte naam, dat was Katalin. Zij heeft zich bekeerd tot de islam, tegen de wil van haar ouders en haar vriendje. Zaynab is zich gaan verdiepen in de islam, op aanraden van een kennis. In het begin ging ze enkele teksten en boeken lezen, maar naar mate de tijd vorderde vond ze de islam interessanter en interessanter. Zo is ze zich meer en meer gaan verdiepen in haar nieuwe geloof.

“Er is dus maar één verklaring waarom al die kennis in de koran staat: de informatie komt van Allah. Dit was het bewijs dat ik zocht. Allah bestaat écht.”

Zij is, op het moment van haar interview, een vrouw van 27 jaar en draagt bewust een hoofddoek. Haar vriendje heeft het ondertussen uitgemaakt omdat hij Zaynab niet meer herkende. Ze is niet meer de hippe dame met kapotte jeans of een kort rokje, nee ze is een moslima geworden met een hoofddoek. Dat botste soms serieus in hun relatie en het kon zo niet meer verder. Ze is bezeten door de islam en wilt later ook verhuizen naar Marokko of Saoedi-Arabië. Ze kan daar beter leven dan hier, denkt ze!

“Je kan geen halve moslim zijn. Je doet het voor de volle honderd percent of je doet het niet.”


De auteur
Nadia Dala, die in Brussel woont, heeft dit boek geschreven. Als kind wilde ze graag operazangeres, ballerina of wereldreiziger worden. Op haar vijftiende startte ze met yoga, het jaar dat haar moeder overleed in een auto-ongeluk. Zij groeide op in een internaat en volgde tot haar 18de les in een katholieke meisjesschool. Nadien trok ze naar de KUL. Ze heeft al veel van de wereld gezien. Ze woonde en werkte een jaar in Cairo en trok nadien als reporter langs grote delen van de Arabische islamitische wereld.

Zij heeft gewerkt als journaliste voor De Morgen en De Standaard. Daarna ging ze aan de slag bij de VRT. Nu is ze parttime docente journalistiek, freelance journaliste en auteur.


Media
In de media wordt er dagelijks artikels gepost, interview gegeven, filmpjes op het internet gezet… allemaal over hoofddoeken. Waarom? Die vraag stel ik me nog elke dag. Het zijn ook maar gewone mensen denk ik dan bij mezelf.

Iedereen zegt dat het alleen maar moslims zijn die een hoofddoek dragen, maar wist je dat christenen soms ook een soort van hoofddoek dragen?! Ik citeer: “de hoofddoek als symbool van kuisheid in katholieke en christelijke traditie is nog te zien in hedendaagse bruids- en eerste communiekleding.”



Bij ‘Iedereen beroemd’, een programma op één, zijn de makers op bezoek gegaan bij Fatima. Zij is een vrouw die ook hoofddoeken draagt én … ontwerpt! Ze is de eerste ontwerpster die hoofddoeken ontwerpt. Ze is al naar grote modeshows gegaan en verkoopt haar hoofddoeken over de hele wereld.

Op de modeweek van Parijs werden Fatima Rafiy (39) en Inge Rombouts (45) bedolven onder de enthousiaste reacties. De twee vrouwen begonnen een jaar geleden met hun bedrijfje Noor D’Izar - letterlijk: 'schoonheid van de sluier’.

     

Bekijk het korte fragment via onderstaande link!

Soorten hoofddoeken

Woordenlijst
In dit boek ben ik enkele woorden tegen gekomen die ik nog nooit gehoord had. Soms kon ik uit de context afleiden waarvoor deze woorden stonden, maar soms stond de uitleg er ook bij. Ik som hier enkele woorden op die toch wel leuk zijn om te weten!
   - hijab = hoofddoek
   - niqaab = soort boerka, maar geen gaasje voor de ogen
   - koefar = ongelovigen, meervoud van kafir
   - khimar = lange hoofddoek tot aan het middel
   - da’wa = ‘oproep’ tot de islam; missie; propaganda
   - hallal = wat toegestaan is volgens de islam
   - hidzjra = migratie

Conclusie
Wereldwijd zijn er mensen voor of tegen het dragen van een hoofddoek. Mijn oordeel hierover is dat de mensen die het dragen hier zelf een keuze in moeten maken waarom ze dit doen. Ik ben absoluut niet tegen het dragen van een hoofddoek, want het is hun keuze.

Ik ben er wel van overtuigd dat niet iedereen zo denkt. Dit zal ook niet het geval zijn als ik in een klas sta met verschillende nationaliteiten. Dit boek is wel een goed boek om te gebruiken en om de meningen te nuanceren. In de klas krijg je meer en meer te maken met vreemde en verschillende culturen en nationaliteiten. Het is belangrijk om hierover te praten en eventueel te discussiëren.

In de actualiteit zijn er dagelijks dingen te vinden die een aanleiding kunnen geven voor dit onderwerp. Doe de krant open en je komt er gegarandeerd een artikel tegen dat over moslims of over hoofddoeken gaat! Via dit onderwerp kan je de leerlingen leren discussiëren en leren een standpunt in te nemen. Ze moeten hun mening verdedigen waarom het wel of niet mag.

Het is dus een heel interessant boek dat goed te gebruiken is binnen het vak PAV. Ik raad het ook aan voor iedereen die deze blog leest om ook dit boek te lezen. Je krijgt een hele andere kijk om de moslima en hun hoofddoek. Ook voor de mensen die tegen een hoofddoek zijn is dit een goed boek.

Bronnen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten